Het is lente en tijd om naar buiten te gaan en te zien wat er allemaal groeit en bloeit in de natuur. Te genieten van de warmte van de lentezon als die schijnt. Dit is ook de tijd om na de “winterslaap” weer naar buiten te keren. Daar horen emoties ook bij. Graag deel ik in deze blog enkele leestips en films die mij ontroerd hebben. Veel leesplezier en ik hoop dat het jou wellicht inspireert of dat je jezelf meer kan openstellen!
Je leert vaak dat er een aantal (basis) emoties zijn, zoals blij, bedroefd, bang en boos, oftewel de 4 B’s. Alle mensen worden geleid door hun emoties. De Pixar film binnenstebuiten (Inside Out) geeft een mooi inkijkje in het hoofd van de 11 jarige Riley en haar emoties. Het is erg leuk maar ook leerzaam om deze film (samen met jouw kind(eren)) te kijken!
De gepersonifieerde emoties, Plezier, Angst, Woede, Afkeer en Verdriet, wonen in het hoofdkantoor. Dat is het controlecentrum in haar geest, waar ze haar adviseren in het alledaagse leven. Je ziet ook hoe ervaringen en belevenissen worden opgeslagen in het (lange termijn) geheugen of zelfs kernherinneringen vormen. Dat zijn belangrijke momenten waardoor er een ‘eiland’ in het langetermijngeheugen ontstaat dat onderdeel is van de persoonlijkheid. Zoals een ‘eiland’ voor vriendschap, familie, ijshockey, eerlijkheid en lol (of plezier).
Riley is in eerste instantie een vrolijk kind, door de dominante rol van Plezier. Het karakter dat voor de emotie Verdriet staat is eerst het ondergeschoven kindje en niemand ziet haar staan. Ze mag nergens aan komen want dan ‘besmet’ ze de herinneringen met verdriet. Riley verhuisd met haar ouders naar een andere stad en ze heeft moeite zich aan te passen aan haar nieuwe leven en worstelt met haar emoties. Mocht je de film nog niet gezien hebben dan ga ik verder niet teveel verklappen. Wat mij betreft een aanrader voor groot en klein! Pixar maakt altijd mooie films met meerdere dimensies en elke keer ontdek je weer iets nieuws bij het bekijken.
Zelf heb ik vroeger niet echt geleerd om mijn emoties en gevoelens te uiten. Je kan wel zeggen dat ik meer mijn ratio heb ontwikkeld. Dankzij verschillende tips van mijn huisarts heb ik hierin stappen gemaakt door het volgen van lichaamsgerichte therapie en mindfulness. Op mijn pad kwam ook (zwangerschaps)yoga, familie opstellingen, mooie en leerzame boeken en psychosynthese waarbij ik meer leer luisteren naar mijn eigen gevoel en bepaalde (oude) patronen probeer te doorbreken.
Een psycholoog werkt ook vaak met zogenaamde G schema’s waarbij je Gebeurtenis-Gedachten-Gevoelens-Gedrag-Gevolg kan opschrijven voor meer inzicht in bepaalde patronen, reacties en emoties. Bij de mindfulness heb ik geleerd dat gedachten steeds komen en gaan en dat ze er ook mogen zijn. Er niet in blijven hangen en loslaten is soms de uitdaging bij (terugkerende) gedachten of gevoelens. Iets wat je irriteert spiegelt vaak ook iets en als je ervoor open staat is het mooi om te onderzoeken wat dat is zodat je er eventueel ook mee aan de slag kan gaan.
In het grote emotieboek van Stine Jensen beschrijft ze nog veel meer emoties of gevoelens zijn zoals schaamte, moed, thuis, eenzaam, hoop en trots. Ik een eerdere blog heb ik er al kort over geschreven. Het is goed om stil te staan bij de verschillende emoties die er zijn en die je voelt of ervaart. Ze mogen er zijn en ik leer (mezelf en) mijn kinderen om emoties niet op te kroppen. Hoe goed je ze ook in een doosje stopt, het komt er toch wel uit en dan kan je dat beter regelmatig uiten in plaats van dat de bom barst of de emmer ineens overloopt. Dat heb ik zelf wel ervaren (en mijn moeder ook) tijdens mijn jeugd en puberteit 😉 Ook later heb ik dit nog wel ervaren in relaties. Het is belangrijk om jezelf te kunnen zijn.
In mijn relatie(s) heb ik dat niet altijd zo mogen ervaren waardoor ik uiteindelijk niet naar mijn gevoel heb geluisterd en daarmee ook niet dichtbij mezelf kon blijven. Na de scheiding ben ik weer op zoek gegaan naar mezelf, waar word IK blij van? wat doe IK graag? Waardoor word IK ontroerd? Waar hecht IK waarde aan of waar ben IK dankbaar voor? Dat was (en is nog steeds) een mooie zoektocht of ontdekkingsreis.
Vaak zijn we geneigd om op de vraag “hoe gaat het” te antwoorden met “het gaat goed”. Dit is vaak een standaard reactie. Die diepere laag, waar de emoties en gevoelens zitten, wordt niet altijd bereikt. Zeker niet met oppervlakkige contacten. Ik merk dat ik graag op zoek ga naar die diepere laag om zo verbinding met anderen te maken. Verbinden kan wat mij betreft op verschillende manier, een luisterend oor (zonder vragen of oordelen), door het stellen van vragen (en positieve feedback geven) of door jezelf open te stellen naar een ander.
Een ander boek dat over emoties gaat is het boek van trainer, coach en moeder Floor van Lier; intense emoties boven water. Daarin beschrijft Floor aan de hand van prachtige en kleurrijke tekeningen wat emoties je kunnen vertellen. Ze heeft verschillende dieren bij een basisemotie gebruikt zoals blij (aap), boos (adelaar), verwonderd (draak), angst (olifant), verdriet (giraffe) en dankbaar (kolibrie). Er wordt een korte uitleg gegeven over wat deze emotie voor je doet, wat de functie is en waar de emotie bij helpt. Voor ouders en opvoeders staat er nog een uitgebreide uitleg per emotie achterin het boek. Een mooi en leerzaam boek om samen met jouw kind(eren) te lezen!
Door bezig te zijn met mijn emotionele ontdekkingsreis werk ik ook aan een stukje persoonlijke groei. Er zijn verschillende associaties bij groeien. Met mijn oudste zoon was ik bij de GGD waar hij gemeten werd om te zien hoeveel hij gegroeid was sinds de vorige meeting en waarbij standaard de vergelijking wordt gemaakt met de groeicurves. Daarna waren wij bij de parodontoloog die keek op de röntgenfoto of de wortels van zijn kies voldoende gegroeid waren voor de geplande autotransplantatie. Daarnaast keek hij naar zijn voeten of hij al weer een groeispurt gehad had 😉 In dit geval is groeien dus groter worden. In de natuur is groeien en (op)bloeien een transformatie naar een volgend stadium of fase. Mensen kunnen ook blijven groeien door te leren, reflecteren en zichzelf te ontwikkelen. Dit is een prachtig proces waar je niet altijd bewust bij stilstaat.
De laatste jaren maak ik op mijn verjaardag een lijstje “waar wordt mama blij van op haar xxe verjaardag?” Dit jaar werd ik 42 en stond er onder andere op dit lijstje samen de film Alice in Wonderland kijken. Ik zocht de film op uit 1951 en mijn jongste zoon wilde deze versie niet kijken, hij wilde de “echte” film kijken met Johnny Depp. Wij bekeken de Kijkwijzer en die gaf 9 jaar aan en Angst. Over 19 dagen wordt hij 9 jaar en hij probeerde mij te overtuigen met “bij papa kijken wij films van 12 jaar”.
Mijn wens om deze film te kijken komt voort uit een mooie associatie die ik had tijdens een psychosynthese sessie. Het ging over emoties waar ik niet altijd bij kom maar die ik wel wil ontdekken door “down the rabbit hole” te gaan. Samen met Stijn en Bram heb ik de film gekeken. Ook deze film is weer een prachtige Disney film met verschillende (levens)lessen waarbij Alice van alles probeert en meemaakt, om al doende te ontdekken wie ze is. Door jouw leven te leiden, te ontdekken, misschien van de gebaande paden af te wijken, met vallen en opstaan leer je jezelf beter kennen en kom je erachter wat (of wie) bij je past. Dat kun je niet allemaal bedenken, dat ontdek je tijdens je ervaringen met de wereld om je heen. Zoals het spreekwoord zegt “Al doende leert men”. Niet (alleen) door naar binnen te kijken, maar gewoon door deel te nemen aan het leven. Ik hoop dat mijn blog een inspiratie is en ik wens jou een mooi persoonlijk groeiproces en ontdekkingsreis toe!