Met deze blog wil ik graag informatie met jullie delen over wat er allemaal bij komt kijken als je gaat scheiden. In een andere blog deel ik ook mijn persoonlijke verhaal. Onderaan staat algemene informatie van de (Rijks)overheid zodat je zelf nog meer kan lezen als je daar behoefte aan hebt. Mocht je in het proces zitten van een scheiding dan wens ik je veel sterkte en besef je bent niet de enige die dit moet doorstaan, jij kan dit ook hoe moeilijk en pijnlijk het ook is! Op 01-01-2018 zijn er in Nederland 1.324.626 gescheiden mensen van de ruim 17 miljoen Nederlanders (bron CBS). Het kan ook zijn dat je erover nadenkt om te gaan scheiden, ook dan je hier informatie vinden dat je kan helpen bij jouw besluit van wel of geen scheiding.
gebroken hart
Indien jij of jouw partner of wellicht jullie allebei besloten hebben om te scheiden begint de achtbaan, er moet van alles geregeld worden. Belangrijke zaken die besproken en geregeld moeten worden zijn: – woonruimte – (co)ouderschap en schema voor de kinderen – verdeling van de gezamenlijke spullen – kinderalimentatie regeling – (eventueel) partneralimentatie regeling – pensioen verdeling – financiën rondom de scheiding – …. en nog genoeg andere onderwerpen
Er komt veel op je af en ongetwijfeld heb je allerlei vragen waarop je antwoord wil. Ik adviseer je dan ook om hulp te zoeken bij dit proces. Zoek samen een mediator die kan begeleiden bij het scheidingsproces en alle benodigde documenten kan opstellen voor jullie. Mocht je dat niet willen dan kan je er ook voor kiezen om allebei een advocaat in de hand te nemen.
Het Klokhuis heeft een aantal afleveringen uitgezonden die over scheiden gaan. Ik heb deze afleveringen samen met mijn kinderen gekeken. Kinderen van gescheiden ouders vertellen ook eigen ervaringen en laten weten wat dit met ze doet. Op de internetpagina van het Klokhuis kan je alle afleveringen bekijken. De 1e aflevering (04-09-2019) gaat over uit elkaar. De volgende aflevering (11-09-2019) gaat over Vechtscheiding. Bij de 3e aflevering (18-09-2019) wordt er meer verteld over de Rechtbank. De laatste aflevering (25-09-2019) gaat over hulp. Hieronder staat ook de directe link naar alle afleveringen.
Overal kom ik het tegen en soms leidt dit tot frustraties, tijd om er een blog over te schrijven. In deze blog beschrijf ik een stukje (mijn eigen) theorie, schrijf ik vervolgens over mezelf en hoe dit zelf ervaar. Dat laatste is zelfreflectie, wellicht herken je jezelf of een ander erin of leer je er nog iets van. Toevallig heeft mijn jongste zoon deze week bij IPC (international primary curriculum) kort iets verteld over communicatie.
Bram zijn woordweb van communicatie (groep 3, februari 2019) Ik feesteimu graag met jou Bram als je bij papa bent 🙂
Er zijn verschillende vormen om te communiceren: verbale communicatie, non verbale communicatie en paralinguïstische communicatie. Deze vormen bijna altijd samen de communicatie. Met communicatie wordt informatie uitgewisseld va een zender naar een ontvanger. Bij verbale communicatie wordt gebruik gemaakt van woorden, zoals bij een telefoongesprek, een directe dialoog, maar ook via geschreven tekst zoals in een brief, e-mail of ander digitaal bericht. Non-verbale communicatie maakt geen gebruik van woorden maar juist van lichaamstaal. Er kan ook gebruik gemaakt worden van symbolen of emoticons. Paralinguïstische communicatie is de manier waarop woorden worden uitgesproken, zoals klemtoon, snelheid en intonatie.
communicatie door middel van een dialoog
Door techniek en innovatie zijn er ook vele andere communicatiemiddelen aan toe gevoegd en komen er ook nieuwe vormen bij. Tijdens mijn studie bouwkunde aan de TU/e heb ik in 2001 een vak gevolgd bij professor Bauke de Vries genaamd collaborative design. Tijdens een hoorcollege werden verschillende communicatiemiddelen behandeld, zoals (1) face-to-face, (2) overleg via video in 2 groepen en (3) video-overleg waarbij iedereen individueel inbelde. Met een kleine projectgroep gingen wij deze verschillende communicatiemiddelen uitproberen waarbij wij als groep ook een gezamenlijk ontwerp gingen maken. Elke week testen wij een andere communicatiemiddel voor dit ontwerpproces en noteerden wij als groep de do’s and don’ts, voor- en nadelen en tips. Leuk en leerzaam om als student dit te ervaren. Dit was nog in de tijd voordat Skype er was, daarover later meer.
Basiscommunicatie vindt plaats door met elkaar te praten, dat kan in woorden en taal (verbale communicatie) ook met lichaamstaal of gebarentaal (non verbale communicatie). Vaak wordt er ook een combinatie gebruikt. Taal wordt in de hersenen verwerkt als prikkels en signalen. De non verbale communicatie is vaak aanvullend, echter kan deze ook een ander signaal afgeven. In communicatie kan allerlei ruis ontstaan. Indien je communicatie van persoon A naar persoon B bekijkt kan er overal op de communicatie”lijn” ruis ontstaan, zoals bij het uitzenden van de signalen bij persoon A of bij de verwerking van deze signalen bij persoon B.
Daarnaast zit er vaak aannames en vooroordelen in bij de verwerking van de signalen. Ik verwacht dat dit vaker voorkomt bij bepaalde relaties of vriendschappen waar je de ander al langer kent. Een mens is een gewoontedier en automatiseert gedrag zodat de hersenen niet belast hoeven te worden bij processen die vaak uitgevoerd worden. Je kan echter alleen jezelf veranderen en niet een ander. Het is dan ook lastig als je zelf anders gaat communiceren en de anderen daar nog niet op aangepast zijn en nog in het oude patroon zitten.
In de loop der jaren zijn er allerlei communicatiemiddelen bij gekomen. Met Skype kan je via de computer met elkaar bellen, ook wel voice-over-internet-protocol (VOiP) genoemd. Het programma Skype is in 2003 ontwikkeld door Niklas Zennstrom en Janus Friis. Meer informatie is te lezen op Wikipedia.
Tegenwoordig wordt er via de mobiele telefoon ook veel via WhatsApp gecommuniceerd. Dit werd oorspronkelijk in 2009 uitgebracht en maakt het mogelijk om via een internetverbinding met elkaar te chatten, bellen en onder meer foto’s, geluids- en video-opnamen en documenten met elkaar te delen. Het wordt ook veel gebruikt om met meerdere mensen tegelijk te communiceren in een groepsapp. Meer informatie is te lezen op Wikipedia.
Daarnaast zijn er ook allerlei Social Media kanalen (FaceBook, LinkedIn, Instagram, Twitter, Snapchat et cetera) waarbij onderling of in groepen berichten gestuurd kunnen worden al dan niet met beeldmateriaal erbij. Nadeel van deze nieuwe technieken is dat er geen verbale communicatie bij zit en dat tekst geïnterpreteerd wordt en dus tot miscommunicatie kan leiden.
Met mijn vriendinnen had ik een WhatsApp groep waarin werd gecommuniceerd over van alles en nog wat. Ook al bestaan er tegenwoordig deze technieken, ik waardeer het echte fysieke contact met elkaar nog het meeste. Elkaar zien, naar elkaars verhaal met volledige aandacht te kunnen luisteren, er voor elkaar kunnen zijn door een arm om iemand zijn schouder te leggen of een knuffel te geven. Veel contact gaat via de Whatsapp en volgen wij elkaar op social media, maar wat mij betreft geeft dit niet echt een beeld van hoe het met iemand gaat. Met name op social media deel je toch de vrolijke berichten of “kijk wat ik allemaal doe” of “wat mijn kinderen kunnen”.
Miscommunicatie ontstaat al snel als je niet (meer) op dezelfde golflengte zit of niet met respect naar elkaar luistert. Mijn ex-man zei vaak dat wij ruzie hadden, zo voelde dat blijkbaar voor hem, terwijl ik het een discussie of verschil van mening noemde, zo zie je hier ging het dus al mis… In de tijd dat ik thuis zat van mijn werk in 2012, net na de geboorte van mijn jongste zoon, heb ik mezelf een tijd teruggetrokken in “mijn schulp”. Rust, ritme en regelmaat waren daarin belangrijk en mijn sociale leven stond een tijd op een laag pitje. Daarna heb ik, met hulp, mezelf veranderd en ben ik weer een nieuw patroon voor mezelf gaan opbouwen. Mensen in mijn omgeving zijn helaas niet allemaal meegegaan hierin, dat is ook niet nodig. Hierdoor is het wel de vraag of je nog bij elkaar past en of een relatie of vriendschap nog kan blijven bestaan.
Bij Jong CBS hebben wij een workshop gehad
over communicatie, erg interessant. Ik heb de volgende 8 gouden
communicatieregels hieruit meegenomen en die wil ik graag met jullie delen.
JongCBS acht gouden regels voor communicatie
Deze regels voor communicatie zijn allemaal belangrijk en een aantal komen neer op het eerder beschreven met respect en volledige aandacht naar elkaar luisteren. Vooral roddel niet is ook een hele belangrijke, achter iemand zijn rug om praten over diegene. Dit gebeurt echter vaak in vriendenkringen of op het werk, persoonlijk vind dat een slechte eigenschap. Uiteraard ben ik mezelf ook bewust dat het een functie heeft, zoals verbinden van degene die samen roddelen over de ander(en). Van de boeken van Bernold Gunster over omdenken heb ik er een aantal van in huis, zoals (1) Huh?! de techniek van het omdenken (2) Lastige kinderen heb ik even geluk en (3) Ik ben oké, jij bent een sukkel. Erg goed om positief te denken en een discussie (of ruzie, net hoe je het “ziet”) goed af te ronden, vooruit te kijken en te denken in oplossingen. Dat probeer ik in het opvoeden ook toe te passen en de kinderen mee te geven.
de afgelopen tijd heb ik een aantal zaken gelezen die mij raken en ik wil dat graag in deze blog met jullie delen. Op dinsdag 3 september stond er een column van Ellen Deckwitz in de NRC Next over Therapietijd. Ik moest denk aan mijn vriendschappen en dat er een aantal zijn verwaterd of verbroken, ook door de relatie die ik had. Een goede studievriendin zei ooit tegen mij “Marloes, soms zit de bus vol en dan stappen er ook mensen uit en is er weer ruimte voor nieuwe mensen”. Ik vond dat altijd erg moeilijk en hield graag zo veel mogelijk contacten in stand, maar nu één jaar na de scheiding merk ik dat het goed is.
Ik verander, mijn levenssituatie is uiteraard drastisch veranderd en de relaties met anderen veranderen. Sommige vriend(inn)en zie ik meer en anderen minder. Je merkt ook dat vrienden van mijn ex-man geen contact meer (op)zoeken, daar heb ik het wel moeilijk mee gehad. Zeker gezien het feit dat ik vaak degene was die deze sociale relaties onderhield in de tijd dat wij getrouwd waren.
Gelukkig sta ik positief in het leven en is er weer ruimte voor nieuwe mensen in de bus, of intercity of juist achter op de fiets. “Spring maar achterop bij mij, achterop me fiets. En ik weet nog niet waar we naartoe gaan samen. Maar dat boeit me ook helemaal niets. En spring maar achterop bij mij, dan gaan we samen weg. En ik weet nog niet waar naartoe. Maar dat maakt niet uit, want ik weet wel de weg” Gers Pardoel feat. Sef – Bagagedrager
Therapietijd Na de grote vakantie heeft mijn zus het op haar werk – ze is psychologe – altijd superdruk. „Ik weet niet hoe het bij andere praktijken zit, maar na de zomer stijgt het aantal aanvragen voor relatietherapie bij ons explosief”, zei ze gisteravond. „Misschien dat zo’n periode van rust je opeens doet inzien dat een relatie meer is dan de huur delen. Na de vakantie zijn het de laatste jaren trouwens niet alleen stellen die bij ons aankloppen om relatietherapie, maar ook families. Moeders en zonen die weer willen leren praten, broers die hun contact proberen te herstellen. Ik ken zelfs zakenpartners die gezamenlijk in therapie gingen na een mislukt project.”
„Het lijkt wel alsof therapie tegenwoordig echt geen taboe meer is”, zei ik.
„Mensen zoeken voor het herstel van bijna ieder soort relatie tegenwoordig hulp”, zei mijn zus, „behalve voor vriendschap. Men verwacht dat, omdat vriendschappen vaak toch een beetje vanzelf ontstaan, er geen hulp van buitenaf nodig is om de boel gesmeerd te laten verlopen. Maar ja, welke menselijke band heeft geen hulp van buitenaf nodig? En zo groei je uit elkaar. Verdrietig, want een verbroken vriendschap is toch een van de ergste gebeurtenissen in het leven.”
Ja. Ik heb in mijn leven maar één keer een vriendschap verbroken. Ik was jarenlang boezemvrienden met I., maar te veel bleef onuitgesproken, waardoor er op het laatst van alles tussen ons in stond dat niet meer kon worden opgelost. We schoven elkaars grenzen zo ver op waardoor er voor ons geen ruimte meer was om nog te kunnen ademen.
Terwijl ik naar huis liep dacht ik dat het best vreemd is dat niemand in vriendschapstherapie gaat. Voor je relatie en familie heb je hulpverlening te over, voor je vrienden niet. Terwijl vriendschappen vaak de pijlers zijn van je dagelijks leven. Ik heb met mijn vrienden een intiemere band dan met mijn ouders. En mijn vriendschappen duren altijd langer dan mijn relaties.
Op weg naar huis dacht ik aan I. Het is inmiddels bijna twaalf jaar geleden dat ik het contact verbrak. En hoe blij ik ook ben dat we elkaar niet meer spreken – op het laatst was alles dat eruit kwam beladen, om niet te zeggen giftig – nog steeds denk ik bijna dagelijks aan haar. Aan hoe we het anders aan hadden kunnen pakken. Ik mis wie ze was. Wie ze misschien had kunnen blijven als we eens waren gaan zitten, eens eerder hadden gesproken.
Op mijn schrijftafel staat nog steeds een kristallen zwaantje dat ik eens van haar kreeg. Stil streelde ik het kopje. „Nou niet sentimenteel worden”, zou I. hebben gezegd, „Ik heb je dat ding alleen maar gegeven omdat ik niets anders kon vinden.” Zelfs dat miste ik nu.
Ellen Deckwitz schrijft op deze plek een wisselcolumn met Marcel van Roosmalen.
Thuis heb ik meerdere herinneringen opgehaald, alleen en met de kinderen. Ik heb een fotomuur gemaakt waar foto´s hangen van vroeger en speciale gebeurtenissen of personen in mijn leven. Op een andere muur hangt een wereldkaart met foto´s van plekken waar ik geweest ben; alleen, destijds met mijn vriend/man of juist als gezin. Daar voeg ik nu mooie foto’s aan toe van plekken waar ik samen met de kids geweest ben zoals Parijs en Vlieland 🙂 Soms ben ik ook sentimenteel, daar schaam ik mezelf niet voor en ik vind het belangrijk om emoties te uiten.
years ago I watched some TED talks about nature and architecture and how we can learn from the techniques of evolution for the building environment. Besides that I am also very interested in human behavior and the human brain. Most of the following TED talks about the brain I have watched several times to better understand myself and other people. If you are interested to take your time and check this out, see link below.
In 2016 a Dutch show “kijken in de ziel: wetenschappers” was on television. Very interesting to watch and learn about researchers and their important work. Especially to hear professor Jeroen Geurts talk about his passion the brain and the hard disk of a human. More info: Kijken in de ziel: wetenschappers.
In deze blog beschrijf ik het contact met enkele vriendinnen vanuit mijn perspectief. Zoals ik dat beleefd heb in 2018 voor en tijdens de scheiding. Iedereen heeft een eigen belevingswereld en mijn verhaal kan totaal anders zijn dan hoe mijn vriendinnen dat ervaren hebben dat ben ik mezelf uiteraard bewust. Hopelijk is dit nog een gespreksonderwerp dat wij samen kunnen bespreken. Niet via social media maar in real life. Inmiddels is het 2023 en ik heb de hoop opgegeven dat dit nog besproken wordt… verdrietig maar waar, helaas verwelken rozen, vergaan schepen en verwatert een vriendschap als je deze geen water geeft… gelukkig blijven boeken wel in mijn boekenkast staan. Bedankt ladies voor de mooie reis vanaf mijn basisschool en middelbare schooltijd!
boek met onze vriendschap in gedachten
Mijn gemis in onze vriendschap voor mijn scheiding in 2018 Ik mis het praten met mijn vriendinnen, het echte contact. Tegenwoordig gaat veel contact via de Whatsapp en volgen wij elkaar op social media, maar wat mij betreft geeft dit niet echt een beeld van hoe het met iemand gaat. Met name op social media deel je toch de vrolijke berichten of “kijk wat ik allemaal doe” of “wat mijn kinderen kunnen”. Op maandag 16 april 2018 hebben mijn man en ik besloten te gaan scheiden. Het fundament vertoont ernstige gebreken en de droom van een schuurwoning bouwen in Mierlo gaat hem niet meer worden. Het nieuws delen wij met ouders, zussen en broer. De rest van de week houden wij het voor ons aangezien wij het nieuws eerst met onze kinderen (7 jaar en 5 jaar) willen delen. Dat is dus al een lastige week en moeilijk voor mij want ik deel graag dingen die ik meemaak of die mij bezig houden met andere mensen. De kinderen pakken het nieuws redelijk goed op als wij het op vrijdagmiddag na school vertellen. De oudste heeft het er het moeilijkst mee en zegt dat hij met z’n 4-en in dit huis wil blijven wonen. Hij vraagt ook al of dit vanaf morgen al zo is en ik leg uit dat dit wel even duurt. In kindertermen en tijden vertel ik dat wij eerst de 6e verjaardag van zijn broertje op school vieren en dan in de meivakantie met de grote mensen en dat wij met z’n 4-en nog naar de Efteling gaan. Dat vinden ze leuk en de jongste zegt dat hij graag in de BOB baan wil. Uiteraard wordt er ook geknuffeld en de tranen weggeveegd, deze emoties mogen er zijn. Wij vertellen ook dat wij geen ruzie meer willen maken. Alhoewel mijn ex-man het ruzie noemde en ik discussie of verschil van mening, zo zie je hier ging het dus al mis…
Ontstaan van nieuwe hechte vriendschap met RLR Mijn vriendinnen laat ik het op de Whatsapp weten en zeg dat ik niet iedereen wil bellen. Mijn broer en een vriendin heb ik wel gebeld en op vrijdag 20 april verrassen wij (de hardloopdames) de buurvrouw met een surprise party voordat de buren gaan verhuizen. Ik vertel het daar ook één voor één de dames en ze schrikken allemaal van het nieuws. Mijn ex man had het de buurvrouw zelf al persoonlijk verteld en de rest van de avond praat ik liever over leuke dingen. De vriendinnen van ‘vroeger’ die ik al ken van de basisschool en middelbare school vragen af en toe hoe het met me gaat en hoe de situatie thuis is, maar ze wagen er geen telefoontje aan. Mijn vriendin van de basisschool reageert vanuit haar hart op mijn nieuws en ze was op 1e Paasdag (1 april) ook de eerste die mij op kwam zoeken toen mijn ex besloot om naar zijn ouders te gaan met de kinderen en mij thuis alleen achter liet. Een andere vriendin kwam ook en wij hebben met z’n 3-en samen gepraat en gehuild en ook geproost op het leven en mijn Facebook (1 april) verjaardag. Natuurlijk kan ik zelf ook bellen, maar ik merk dat ik het ook fijn vind als het van de ander uit gaat. Mijn moeder heeft tegen een vriendin gezegd dat als ze wil weten hoe het met me is beter kan bellen of Face-timen. Tot nu toe is dat er nog niet van gekomen de laatste twee maanden. Ze is ook met haar vriend naar het buitenland geweest op vakantie. Een andere vriendin die in dezelfde woonplaats woont heb ik wel nog op mijn verjaardag gezien, maar toen was de kogel nog niet door de kerk. Op haar verjaardagsfeestje hebben wij elkaar gezien maar dan is er niet echt tijd om te praten.
Ik snap dat ieder zijn of in dit geval haar eigen leven leidt en dat ik niet altijd kan terug verwachten wat ik zelf geef (aan anderen), maar het zorgt er ook voor dat mijn empatische houding soms iets gereserveerder is. Op onze gezamelijke Whatapp gaat het de afgelopen weken meer over kleding gekocht in de sale, vakantie en concerten (mei 2018). Af en toe neemt iemand de moeite om de vraag te stellen hoe het gaat… Op mijn bericht “ik deel ook niet alles op Whatsapp 😉 Check mijn nieuwe instagram” wordt vreemd gereageerd met “huh deel je meer op Instagram dan op de Whatsapp?” terwijl ik juist vind dat je social media voordelen kan hebben dat je zelf kan volgen wie je wil en kan kijken wanneer je wil en als je daar behoefte aan hebt. Blijkbaar gaan wij op een andere manier om met social media denk ik…
boek gekregen voor mijn afstuderen (?) in 2004
Mijn brein werkt ook misschien niet hetzelfde als dat van andere mensen. Ik vond het verhelderend om deze animatie van Floor van Lier te bekijken.
Floor van Lier legt uit hoe een hoogsensitief brein werkt
Investeren in sociale contacten Om postief af te sluiten, gelukkig ontstaan er altijd weer nieuwe hechte vriendschappen in het leven met mensen uit de buurt (Run Ladies Run en Green Ladies). Het sociale leven staat als het goed is nooit stil…. tenminste niet als je er zelf in investeert. De diepgang waar ik naar op zoek ben in een vriendschap heb ik gelukkig weer gevonden in regio Eindhoven, Rotterdam en verder 😉
In deze blog wil ik graag een mooie plek in de natuur met jullie delen waar wij met de familie zijn geweest om de verjaardag van mijn moeder te vieren op zaterdag 11 mei 2019. Het is een heerlijke plek waar je kan lunchen, kan overnachten of alleen de wandeling kan maken.
Samen met de familie hebben wij eerst genoten van een heerlijke lunch. Nadat iedereen genoeg energie had hebben wij samen het Docus de Das pad gewandeld. Wat een avontuur, een echte aanrader!
Persoonlijk vind ik het heerlijk om tijd door te brengen met mijn kinderen samen met mijn familie (mijn ouders en mijn broer, zijn vrouw en de kinderen). Genieten van heerlijk eten en wandelen in de natuur. Dan gaan wij ontdekken in het bos en spelen wij allerlei leuke spelletjes. De kinderen bedenken vaak ook zelf de leukste dingen en ontdekken allerlei dieren.
Voor mijn moeder haar verjaardag verzamelen wij in Schaijk bij hartje groen waar wij samen van een heerlijke lunch genieten in de Boshut. Mijn kinderen vinden het heerlijk om met de neefjes te spelen en vooral de jongste baby is zeer geliefd bij mijn jongste zoon 😉 Nadat de buikjes vol zitten starten wij de wandeling en gaan wij op ontdekkingsreis met Docus de Das.
klimkabouter Stijn
Klimmen en klauteren op de hoge palen, bij een boomstam een rijtje maken van de kleinkinderen op lengte. Wiebel wiebel de oudste vallen er samen van af, hilarisch en een mooi fotomoment. Op weg naar het volgende avontuur springen de kinderen over alle takken, JUMP. Wij komen uit bij het water waar ze steentjes in het water gooien en klimmen als aapjes over de touwen boven water. Mijn broer neemt zijn zoontje op zijn rug, prachtig om te zien, ik geniet van deze family time.
Wij lopen verder en komen nog bij een spinnenweb uit, klimtoestel en uiteindelijk zijn wij aan de andere kant van het water waar een waterpomp staat. Daar kunnen de kinderen ontdekken hoe je water tegen kan houden door het bouwen van dammetjes met zand. Leuk en leerzaam dit avontuur in het mooie Schaijk.
Echt een aanrader om een keer een dagje uit te plannen. Meer informatie kan je hier vinden. Docus de Das pad lunchen bij de Boshut bij Hartje Groen
Mocht je ook een keer naar deze plek gaan dan wens ik je veel plezier!
De kinderen smullen bij opa en oma thuis van deze overheerlijke kipnuggets. Complimenten voor oma, de kinderen vinden ze lekkerder dan die van de McDonald’s 🙂 Inmiddels kan ik ze ook zelf maken. Graag deel ik dit overheerlijke recept met jullie.
Ingrediënten: Kipfilet ei Paneermeel Bloem
Bereiding: Snij de kipfilet in stukjes. Haal de stukjes 1 voor 1 eerst door de bloem, vervolgens door een losgeklopt ei en daarna door het paneermeel. Dit is niet 1-2-3 gedaan, dus neem er even de tijd voor. Je kan dit uiteraard ook al eerder voorbereiden. Bak dan de stukjes in de koekenpan bruin en smullen maar!
tijdens mijn PhD tijd heeft een coach (Sophie) mij erg geholpen om mijn mindset te veranderen en om te gaan met de vragen en wensen van mijn 2 begeleiders (promotor en co-promoter). Sophie was ook degene die mij in 2007 ook attendeerde boeken te kopen over mindfulness en hoogsensitiviteit. Daar had ik nog niet echt van gehoord. Ik ben haar erg dankbaar voor de hulp destijds en in deze blog wil ik nog iets meer over mezelf vertellen en welke tips ik jou wil meegeven.
Bij een van de coaching sessies kreeg ik de opdracht om te kijken wie er allemaal bij mij aan tafel zitten, de letterlijke opdracht van Sophie was teken een tafel met alle sprekers die in jouw hoofd zitten en daarmee tijd ”opeisen”. Zo kwam ik met een lange lijst van maar liefst 10 sprekers: 1) negatieve criticus 2) enthousiasteling 3) bewaker 4) planner/regelaar 5) zekere 6) perfectionist 7) bangerik 8) ongeduldige 9) milde mentor 10) doorzetter
Dit was erg inzichtelijk en daarbij keken wij samen welke uitspraken deze sprekers deden en welke sterk aanwezig waren. Ik moest denken aan de film Identity die ik lang geleden gekeken heb, een bizarre thriller. De les die ik geleerd heb van deze oefening is dat ik teveel een denker ben en te weinig naar mijn gevoel luister of dat laat spreken. Tijdens mijn PhD tijd heb ik met name de doorzetter aan het werk gezet en met resultaat: 23 februari 2010 was mijn PhD Defense.
Marloes Verhoeven met promotie commissie (vlnr): Theo Arentze, Bauke de Vries, Jan Westra, Aloys Borgers, Marloes Verhoeven, Kay Axhausen, Harry Timmermans, Clara Mulder en Wim Schaefer
Tips van coach Sophie: zorg voor jezelf!!!
Let op signalen van je lichaam en beweeg regelmatig
Ontdek je rem- en gaspedaal
Prioriteiten in leven op een rijtje zetten
Bewust om gaan met tijdverdeling privé/werk
Huilen/lachen mag!
Geef aandacht aan hier&nu en ga met positieve mensen om
Bedenk dat je altijd meer opties hebt dan je denkt
Haal adem door je buik en luister naar je gevoel
Haal eens een ander superpersoon uit de kast en zet deze aan het stuur
Hou een stemmingendagboek bij: logboek waarin je jouw ergernissen opschrijft
Doe iedere dag iets waar je tevreden over bent
Doe wat je energie geeft
Voer je beslissing door zonder spijt
Drink veel water, eet bewust
Blijf leren en geef dat door!
Het boek van Elaine N. Aron over Hoog Sensitieve Personen “hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt” had ik destijds in 2007 gekocht in de boekenwinkel. Fijn en herkenbaar boek om te lezen, sinds die tijd heb ik het ook al aan meerdere mensen uitgeleend. Elaine N. Aron was destijds universitair docent psychologie en psychotherapeute. Op deze website over hooggevoeligheid lees je meer over haar.
Floor van Lier (trainer – coach – moeder) In 2018 ben ik Floor van Lier gaan volgen online. Erg herkenbaar wat zij deelt op internet en social media over hoogsensitiviteit, de emoties en de uitdagingen; Floor bedankt!
Mijn brein werkt ook misschien niet hetzelfde als dat van andere mensen. Ik vond het verhelderend om deze animatie van Floor van Lier te bekijken.
Floor van Lier legt uit hoe een hoogsensitief brein werkt
Met deze blog beschrijf ik hoe dit bij mij is veranderd en welke tips ik je mee wil geven.
Een scheiding zet zowel voor jezelf als jouw hele sociale omgeving even alles jou z’n kop. De gesprekken gaan ineens niet meer over leuke dingen maar over zaken die spelen rondom de scheiding, zoals onenigheden, frustraties, regelzaken en natuurlijk ook alle emoties die verwerkt moeten worden. Het is een heel proces waar je doorheen moet, een proces van rouw over wat er niet meer is en in mijn geval het slecht parttime zorgen voor de kinderen. Ik mis ze iedere dag…
Gelukkig zijn er ook mooie momenten dat de zon schijnt en dat je wellicht inziet dat het misschien beter is zo zonder dagelijkse spanningen in huis of weer toe komt aan de dingen die je eigenlijk graag wil doen maar eerder steeds vooruit schoof. Er zijn ook weer mogelijkheden om oude contacten aan te halen of juist nieuwe contacten te leggen, een hobby nieuw leven in te blazen of juist iets anders uit te proberen.
Wat wel confronterend is, is het feit dat andere vriend(inn)en gewoon verder gaan met hun (dagelijkse) leven en niet altijd stil staan bij jouw leven dat pats boem veranderd is en het rouw proces dat je doormaakt. Dit is geen verwijt richting mensen om mij heen, maar gewoon een constatering, een gegeven. Waarschijnlijk zou ik dat zelf ook gewoon doen. Je merkt in zo’n verandering in je levensloop wel wie op dat moment dichtbij staat, bij wie je kan huilen, lachen of je diepste gedachten kan uiten.
Laatst zei een goede vriendin ik vind het voor jou natuurlijk helemaal niet leuk dat je gescheiden bent maar ik krijg er wel weer een vriendin voor terug waar ik weer leuke dingen mee kan doen. En dat doen we de laatste tijd ook 😁bovendien heb ik er ook nog eens een persoonlijke coach bij cadeau, mijn oudste zoon zou zeggen win-win-win situatie 🤪
Perfect moment in de trein om deze blog te schrijven bij het luisteren van Ilse DeLange en ook nog de tranen over mijn wangen te laten rollen. Balen alleen dat ik geen zakdoekjes bij me heb in mijn tas….
Enkele tips die mij geholpen hebben om dit proces door te komen: (1) schrijf dingen van je af in een dagboek, brief naar ex of anderen. Je kan dan zelf bepalen wat je met wie wil delen. Ik schrijf heel veel en deel slecht een klein gedeelte met jullie op deze blog. (2) gooi die emoties eruit, opkroppen heeft totaal geen zin. Dat probeer ik de kinderen ook mee te geven en ze de ruimte te geven dat ze zichzelf kunnen uiten bij mij (thuis). Boosheid komt misschien voor, daar zit verdriet onder. Probeer dit te verwerken op je eigen manier door te praten, schrijven of met (professionele) hulp! (3) pak jouw leven weer op, zorg goed voor jezelf door rust te nemen, lief voor je lijf te zijn, leuke dingen te doen en neem vooral de tijd voor het verwerken. Jij staat weer aan het roer en als je met die zeilboot naar dat tropisch eiland wil varen doe dat dan ook: durf weer te dromen!
Ik klim die berg op en de top is weer in zicht en wie weet ga ik binnenkort nog wel een hogere berg beklimmen. Zet hem op, doorbijten en jij bent TOP!
Met mijn kinderen las ik na de scheiding dit boek: Alles wat ik voel van Stine Jensen. Een prachtig boek met verhalen over verschillende emoties. ze beschrijft dat er zoveel meer emoties zijn dan de standaard 4 (blij, bang, boos en bedroefd) die ze tijdens haar studie bestudeerd had. De buurjongen las in 2018 voor mijn jongste zoon het verhaal Moed. Zelf las ik voor het slapengaan het verhaal over Thuis.
Waarbij zowel mijn oudste zoon en ik allebei na elkaar enkele traantjes lieten, hij begon en vroeg “mama waarom huil jij?” Ik antwoordde doordat jij huilt. Dit opende het gesprek over emoties en jezelf thuis voelen. Hij gaf aan dat hij zichzelf niet thuis voelde in mijn huis (het “ouderlijk” huis). Ik gaf aan dat ik mezelf ook niet thuis voelde, maar dat wij er met z’n 3-en weer een thuis van gingen maken. Ook bespraken wij dat het wel even kan duren, ik noemde één jaar. Waarop hij zei “bij mij duurt het wel 2 jaar”, ik antwoordde “ook goed lieverd”. Het gaat erom dat je de tijd neemt voor deze verandering en er zullen altijd momenten zijn waarop je jezelf minder fijn voelt.
Nu zijn wij bijna één jaar verder en het gaat goed met beide kinderen, op school bij papa in huis en bij mij thuis. Ik ben super trots op ze en laat dat elke dag blijken als ze bij mij zijn. Daarnaast zijn ze allebei bij een geweldige kindercoach geweest Yvonne Verhoeven van Bijzonder en Wijs. Wij hebben haar pas na de scheiding erbij betrokken, maar dit kan ook al tijdens het proces. Totaal afhankelijk van de behoefte van de ouders of het kind. Binnenkort maar eens aan de oudste vragen hoe het met hem gaat na één jaar, ik ben benieuwd naar het gesprek. Jullie ook?
Bij een feestje horen wij ons thuis CUPCAKES🙂 Soms bedenkt de jongste ook dat er weer een knuffel jarig is zodat er weer iets gebakken kan worden. Samen eieren tikken in de bak, mixen maar vooral de haken van de mixer aflikken en de bak met een vinger leegschrapen. Genieten! Met dank aan Suzanne deel ik dit recept dat ik sinds Bram zijn geboorte al vaak gemaakt heb. Veel smul- en bakplezier!
Bereiding: Voeg de boter, zelfrijzend bakmeel, basterd suiker en vanille suiker bij elkaar en meng dit met de eieren met de mixer. Voeg de melk toe en hoe langer je het beslag mixt hoe luchtig de cupcakes worden. Voeg het beslag in vormpjes en bak de cupcakes in de oven op 180 graden af in 15-20 minuten. Na afkoelen kan je de cupcakes nog (laten)versieren. Enjoy happy food!
