Samen met de kinderen vind ik het leuk om te bakken. Zelf doe ik dat ook graag en zo hebben wij laatst van de (over)rijpe bananen ons eerst bananenbrood gebakken. Het lijkt meer op cake, maar de benaming komt van die Australiërs die natuurlijk geen echte broodbakkers zijn 😉 Lees verder om het recept te zien en waar ik de inspiratie vandaan heb
zelfgebakken bananenbrood, smullen bij de lunch 🙂
Ik volg al een aantal jaar de Club van Relaxte Moeders en bekijk de weekmenu’s indien ik op zoek ben naar inspiratie voor wat ik kan koken, voor mezelf of met de kinderen. Hier had ik Elsbeths Bananenbrood al vaker voorbij zien komen en raakte ik geïnspireerd om dit zelf een keer te bakken. Nu was het nog wachten op een paar (over)rijpe bananen en uiteraard ook een goed moment dat wij tijd hadden om dit samen te bakken; Bevrijdingsdag 2020! Ik heb zelf het recept van de internetpagina Fransesca Kookt gebruikt. Wij hebben de versie ALLE REMMEN LOS gemaakt, er zijn ook nog 2 andere varianten; zonder suiker en een gezondere versie. Ik wens jou/jullie veel BAKplezier en natuurlijk SMAKELIJK 🙂
Het is mooi weer, iedereen heeft zin om naar buiten te gaan en erop uit te gaan. Ook doordat wij sinds 16 maart vanwege de maatregelen rondom het Corona virus in onze mogelijkheden werden beperkt. Daarnaast staan er Feestdagen voor de deur waardoor veel mensen lange weekenden hebben. Nederlanders gaan vaak naar het buitenland op vakantie, in ons eigen land zijn ook super mooie plekjes om te ontdekken. In deze blog deel ik enkele mooie tips van vriendinnen. Mocht je nog iets zoeken voor de (zomer)vakantie of een weekendje weg kijk dan wat er bij je (en jouw gezin) past 😉
Vliebiza 2019, we genieten nog steeds na
Samen met vriendinnen delen wij veel tips en dus ook vakantie adresjes, in eigen land of net over de grens (België).
Hieronder enkele tips: Camping Hartje Groen in natuurgebied de Maashorst (Noord-Brabant) Kampeerterrein Stortemelk op Vlieland (Waddeneilanden) Natuurkampeerterrein de Lange Paal op Vlieland (Waddeneilanden) Camping de Pekelinge in Oostkapelle (Zeeland) Camping en B&B Sint Anthonijshoek in Koudekerke (Zeeland) Kampeerterrein de Lievelinge in Vuren (Gelderland) Camping Bakkum in Castricum aan Zee (Noord-Holland) Camping Geversduin in Castricum (Noord-Holland) Europarcs de Wije Werelt in Otterlo (Gelderland) Forest camp Nutchel in Martelange (België) Qurios ECO Grevelingenstrand bij Brouwersdam/Grevelingenmeer (Zeeland) Hotel Doniastate op Vlieland (Waddeneilanden) Camping Ons Buiten in Oostkapelle (Zeeland) Camping BuitenLand in Nieuw Amsterdam Camping de Kleine Wolf in Ommen (Overijssel) Camping Koeksebelt in Ommen (Overijssel) Landgoed Ottenmeer in Wouwse Plantage
Dus laat die VAKANTIEKRIEBELS maar komen en kijk of er nog iets moois beschikbaar is om te boeken. Op deze manier kan je ook mooi het toerisme, economie en de horeca (vanaf 1 juni) weer steunen onder het mom support the locals in Nederland. Ik wens een een fijne (zomer)vakantie toe!
NRC Next 20 mei Uit, thuis en onderweg: wat nu wel mag en wat (nog) niet
Dinsdag 19 mei heeft Minister President Rutte weer de maatregelen en de nieuwe regels toegelicht tijdens de persconferentie. In de NRC Next staat vandaag een toelichting van deze regels. Het volledige artikel kan je online lezen bij NRC Next.
Bij mijn (online) yoga lessen starten wij vaak met een intentie voor de les of de week. Gisteravond had ik de intentie uitgesproken: loslaten en emotionele bagage uit het verleden uit mijn rugzak gooien. Een paar weken geleden heb ik de intentie verbondenheid in vriendschappen opgeschreven. Dat is iets wat ik belangrijk vind in het leven. Vriendschappen kunnen veranderen doordat je zelf verandert door zaken die je meemaakt op je levenspad of dat de ander verandert. In deze blog wil ik mijn ervaringen delen.
Dit liedje kwam voorbij op radio 2 en het triggerde mij
Zoals iedereen wel weet zijn er verschillende vriendschappen en gelukkig kan je er meerdere hebben naast elkaar. Er zijn vrienden waar je vooral lol mee maakt, waarbij je jouw zorgen deelt of (af en toe) klaagt, waarmee je bepaalde interesses of hobby’s deelt of juist op op veel vlakken op dezelfde golflengte zit of in dezelfde levensfase. Vriendschappen sluit je op verschillende momenten in je leven. Zoals ik al bij de kinderen merk start dat op de basisschool. Tegen de tijd dat je op de middelbare school zit verwateren bepaalde vriendschappen, andere vrienden blijven of wellicht worden er vriendschappen verbroken doordat er een ruzie is of iemand er een punt achter zet. Dat is vaak een proces dat niet heel bewust beleefd wordt.
Reflecterend op mijn eigen levensloop zijn er diverse vriendschappen opgebouwd gedurende mijn schooltijd (basisschool en middelbare school). Vervolgens zijn er vriendschappen ontstaan tijdens mijn studietijd en werkende leven. Met de kinderen in mijn leven ontstaan er ook weer nieuwe vriendschappen met ouders van kinderen uit de klas, het voetbalteam of bij andere sociale activiteiten. Helaas zijn er ook vriendschappen verwaterd of verbroken door omstandigheden. Dat hoort bij het leven…
In eerdere blogs heb ik al geschreven over vriendschappen en de column van Ellen Deckwitz in de NRC Next over Therapietijd. Door de scheiding en alles wat ik daarvoor al meegemaakt heb ben ik zelf veranderd en daardoor zijn mijn relaties met vrienden anders geworden. Sommige vriend(inn)en zie en spreek ik meer en anderen minder. Ik heb het daar zeker moeilijk mee gehad, maar “what doesn’t kill you makes you stronger”.
De stappen van loslaten heb ik doorlopen voor mezelf, een vriendschap moet van 2 kanten komen en als dat niet meer zo is dan is het tijd om los te laten. Zelf heb ik ervaren dat ik letterlijk buikpijn kreeg toen ik bij een vriendin op bezoek was. Dat was erg confronterend, maar achteraf een signaal van mijn lichaam. Bij Happinez las ik ook het stuk over ontvrienden in het echte leven. De manier van vriendschap verbreken door niet meer te reageren past niet bij mij. Dan zet ik er liever een punt achter, dat geeft duidelijkheid. Dat wordt in het stuk ook wel dapperder genoemd vergeleken met de “niet moedigste methode” van laten verwateren.
Voor mijn gevoel heb ik het goed afgesloten door 4 punten te benoemen (excuses, vergeven, dankbaarheid en houden van) en ik heb een poging gedaan om geen verwijten te maken en zoveel mogelijk bij mezelf te blijven. In mijn andere blog een betere wereld lees je meer over dit boek dat ik in het verleden gelezen heb.
Andere inspiratiebronnen of boeken die ik met veel plezier gelezen heb of juist veel emoties hebben losgemaakt bij mij zijn (1) Als jouw leven een cirkel is, waar sta je dan? Van Inez van Oord en (2) Je kunt het maar één keer doen van Barbara van Beukeringen. In deze bizarre tijd met veel sterfgevallen rondom Corona was dit een boek dat ik graag wilde lezen. Het heeft veel losgemaakt en voor mij duidelijk gemaakt wat ik wil loslaten. Tegelijkertijd heeft het ook inzicht gegeven in wat ik echt belangrijk vind in mijn leven en waar ik mijn tijd en energie aan wil besteden.
Dit boek heb ik in 1 keer uitgelezen tijdens mijn City trip met de boyz naar Parijs, genieten!
Elk jaar krijg ik vanuit Korein, de buitenschoolse opvang waar mijn kinderen naartoe gaan, een uitnodiging voor een informatie avond. In 2019 werd er een avond georganiseerd waarbij je 2 van deze 3 workshops kon kiezen: Workshop: ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ Workshop: ‘Altijd een weerwoord!‘ Workshop: ‘Hoera mijn kind heeft een mening‘ In deze blog schrijf ik hier meer over en met toestemming van KluppluZ mag ik de informatie delen die wij als ouders mee naar huis mochten nemen.
Bij het Klokhuis zag ik een hilarisch filmpje voorbij komen van de bezorgde ouders Nederland over Help! Mijn kind heeft een eigen mening! Goed dat kinderen zichzelf leren uitspreken 😉
De workshop bij Kluppluz over ‘Hoera mijn kind heeft een mening’ heb ik niet zelf gevolgd. Een andere moeder heeft haar informatie met mij gedeeld. Dit wil ik graag met jullie delen: workshop hoera mijn kind heeft een mening
De informatie en ervaringen over workshop ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ of ‘ Altijd een weerwoord!’ lees je in mijn andere blogs.
Elk jaar krijg ik vanuit Korein, de buitenschoolse opvang waar mijn kinderen naartoe gaan, een uitnodiging voor een informatie avond. In 2019 werd er een avond georganiseerd waarbij je 2 van deze 3 workshops kon kiezen: Workshop: ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ Workshop: ‘Altijd een weerwoord!‘ Workshop: ‘Hoera mijn kind heeft een mening‘
In deze blog schrijf ik hier meer over en met toestemming van KluppluZ mag ik de informatie delen die wij als ouders mee naar huis mochten nemen.
Zelf ben ik die avond naar deze 2 workshops gegaan: ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ en ‘Altijd een weerwoord!‘. Bij de 1e workshop zaten de aanwezige ouders allemaal rond een grote tafel waarop een vel lag met een plattegrond van een woning. Nadat wij onszelf kort hadden voorgesteld waarbij je aangaf in welke leeftijd jouw kinderen waren ging de workshop van start. Er werd eerst kort toegelicht dat iedere persoon allerlei eigenschappen heeft, dit kunnen kwaliteiten zijn maar het kan ook een valkuil zijn of een schaduwzijde hebben. Als voorbeeld werden verschillende gezinsleden beschreven aan de hand van eigenschappen, vrouw, man, jongen en meisje.
Wij kregen allemaal de vraag om na te denken over een situatie waarin jouw kind een weerwoord heeft. Waar en wanneer vond dit plaats en hoe reageerde je in deze situatie. Op de tafel konden wij deze situatie uitbeelden met de playmobil poppetjes en attributen. Ik had zelf de situatie neergezet van de drukte in de ochtend op een schooldag. In de tuin had ik een poppetje neergezet bij de fiets. Deze situatie hadden meer ouders neergezet, zoals Diana die haar situatie toelichtte. De kinderen hebben vaak nog geen tijdsbesef en wij concludeerden met z’n allen dat de ouders vaak degene zijn die zorgen voor stress door te gaan jagen om te zorgen dat de kinderen op tijd op school komen. Wat kan je hieraan veranderen? Dat is een goede vraag! Er zijn verschillende manieren om dit te veranderen, het is goed om na te gaan wat er bij jezelf gebeurt op dit moment en wat jij belangrijk vind. Voor kinderen is het heel goed en leerzaam om zelf verantwoordelijkheid te leren nemen. Dus wat is er mis mee dat een kind zelf ervaart wat er gebeurt als hij/zij te laat komt? Misschien is dat juist goed en voelt hij/zij zichzelf daar ongemakkelijk bij doordat hij/zij als laatste de klas binnenkomt of wellicht zichzelf ergens moet melden. Sommige kinderen willen zelf bepalen in welke volgorde ze dingen doen, geef ze die vrijheid en bespreek samen wat er moet gebeuren voordat ze naar school gaan. Samen ontbijten is natuurlijk wel een mooi begin van de dag samen 🙂
De informatie en ervaringen over workshop ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ lees je in mijn andere blog. Ook de informatie van de workshop ‘Hoera mijn kind heeft een mening’ deel ik met je in een blog, bekijk ook het hilarische filmpje van Bezorgde Ouders Nederland bij Klokhuis.
Elk jaar krijg ik vanuit Korein, de buitenschoolse opvang waar mijn kinderen naartoe gaan, een uitnodiging voor een informatie avond. In 2019 werd er een avond georganiseerd waarbij je 2 van deze 3 workshops kon kiezen: Workshop: ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ Workshop: ‘Altijd een weerwoord!‘ Workshop: ‘Hoera mijn kind heeft een mening‘
In deze blog schrijf ik hier meer over en met toestemming van KluppluZ mag ik de informatie delen die wij als ouders mee naar huis mochten nemen.
een van de boeken die bij de workshop werd aangeraden
Zelf ben ik die avond naar deze 2 workshops gegaan: ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ en ‘Altijd een weerwoord!‘. Bij de workshop ‘Mijn kind zelf laten kiezen of grenzen stellen?’ kregen wij eerst een korte presentatie over de verschillende emotionele ontwikkelingsfases waar kinderen doorheen gaan. Dit zijn de fases van baby tot basisschoolleeftijd. Het schema met informatie kan je onderaan de blog openen.
Na de presentatie gingen wij met een groepje ouders in gesprek en bespraken wij welke momenten jezelf tegen komt met jouw kind(eren). Dat ging bijvoorbeeld over de situaties van wel of niet zelf kleding kiezen voordat de kinderen naar school gaan. Op die manier konden wij elkaar ook helpen met hoe je zou reageren in deze situatie. De ene ouder zoekt ’s avonds de kleding als samen uit zodat dit in de ochtendstress geen tijd kost. Sommige kinderen hebben hier zelf geen eigen mening over en andere ouders bieden 2 keuzes aan of maakt het allemaal niet uit wat het kind kiest. Indien het kind in de zomer met winterkleding naar school wil moet hij/zij dat zelf ervaren, ook een mooie levensles. Dit gesprek was erg handig en leverde soms verrassende inzichten op van andere ouders.
De informatie en ervaringen over workshop ‘Altijd een weerwoord!’ lees je in mijn andere blog. Ook de informatie van de workshop ‘Hoera mijn kind heeft een mening’ deel ik met je in een blog, bekijk ook het hilarische filmpje van Bezorgde Ouders Nederland bij Klokhuis.
Thuis hou ik er van om mijn huis af te toe te veranderen. Na de scheiding maak ik er langzaam mijn eigen plek van. Op de overloop stonden 3 boekenkasten vol. Die heb ik leeggehaald om de muur erachter te voorzien van een frisse gele kleur. Met dank aan mijn kinderen voor de kleur suggestie. Nu schijnt er altijd een mooi zonnetje op de overloop.Dat was ook weer een goed moment om door de boekenkast te kijken. Ik leen vaak boeken uit en weet soms ook niet meer aan wie ik het uitgeleend heb. Nu heb ik een lijstje opgehangenals reminder. In deze blog schrijf ik kort over het boek een betere wereld van Will Bowen.
Dit boek had ik niet zelf gekocht, ik kreeg het cadeau bij een ander boek dat ik graag wilde hebben. Ik hou ervan om boeken te kopen (of te lenen van anderen of bij de bibliotheek). De kinderen verslinden zoveel boeken dat ik gestopt ben met het kopen van boeken. Op school bij de jaarlijkse boekenmarkt kopen of verkopen wij wel boeken, maar verder gaan wij graag naar de bibliotheek (of mama gaat als de kinderen bij papa zijn). Ik heb het boek van Will Bowen wel gelezen. Hieronder eerst een korte samenvatting zoals die bij bol.com online staat:
21 dagen maken een wereld van verschil! Klagen, zeuren, mopperen, roddelen: iedereen doet het, al is niemand er trots op. Hoeveel mooier zou de wereld zijn zonder al dat gemopper? Will Bowen ontwikkelde een baanbrekend plan op basis van de gedachte dat er goede dingen op je pad zullen komen als je het dagelijkse gemopper achter je laat. Het idee is simpel: doe een paars armbandje om. Iedere keer dat jezelf betrapt op klagen, zeuren, mopperen of roddelen, moet je het bandje naar de andere pols verplaatsen. Wanneer je erin slaagt om het bandje drie weken om dezelfde pols te houden, zul je merken dat je een ander mens bent geworden. Ga nu de uitdaging aan en leef het leven waarvan je altijd hebt gedroomd! Verbeter je gezondheid, humeur, relatie en carrière met dit simpele hulpmiddel. Het werkt. Echt.
Samen met de kinderen heb ik het hier over gehad en wij hebben een elastiekje om gedaan, niet per se om het 21 dagen vol te houden, maar in eerste instantie voor de bewustwording. De kinderen kunnen nogal eens commentaar op elkaar hebben of verwijten maken. Nu kunnen wij daar makkelijker over praten en heb ik ze geleerd dat het niet fijn is om steeds een oordeel over anderen te laten horen. Het is fijner om zaken vanuit jezelf te benaderen en jouw gevoel met anderen te delen. Zo probeer ik dit goede voorbeeld ook te geven en dat wij samen positief denken 🙂
Ik was erg blij dat er op donderdag 23 april bij het Jeugdjournaal aandacht werd besteed aan kinderen met gescheiden ouders. Als ouder heb ik veel vragen maar ik kan mezelf voorstellen dat de kinderen dat ook hebben. Er zijn vaak al andere regels bij papa en bij mama in huis, maar hoe gaat dat nu? In deze blog schijf ik daar kort iets over en kan je de link vinden om het video fragment terug te kijken bij het Jeugdjournaal.
Iedereen probeert zijn sociale kring zo klein mogelijk te houden in verband met Corona besmettingen en voor de ouderen in onze omgeving. Als co-ouders is dat best ingewikkeld als je niet weet hoe het sociale leven van de ander eruit ziet of hoe degene met de regels en richtlijnen van het RIVM om gaat. Uiteraard heb ik geen behoefte aan details over het sociale leven van mijn ex-man, begrijp mij niet verkeerd. Echter probeer ik risico’s voor mijn ouders, opa en oma van mijn kinderen, te beperken. Mijn kinderen zien wel de kinderen van de vriendin van papa. Die kinderen gaan weer met hun papa mee en zo worden de sociale netwerken snel uitgebreid…
Goede les om het één en ander los te laten en het vertrouwen te hebben dat alles goed komt met onze gezondheid (van mij en de kinderen) en natuurlijk van mijn familie en naasten. Klik op de afbeelding om het fragment te bekijken.
Mocht je hierop willen reageren, dan kan je jouw reactie achterlaten hieronder. Indien je die optie niet ziet klik dan op de titel van deze blog zodat het wel in beeld verschijnt 😉
Op deze dag (20 april) hebben wij 2 jaar geleden onze kinderen het verdrietige nieuws verteld dat papa en mama gaan scheiden. In deze blog wil ik mijn persoonlijke verhaal rondom de scheiding met je delen. Misschien heb je er iets aan als je zelf ook door dit (rouw)proces gaat. Het schrijven van dit verhaal heeft in ieder geval mezelf geholpen om alles een plek te geven. Dat hoort er natuurlijk ook bij, het verwerkingsproces van alles wat er was en niet meer is…
Scheiding, hoe ging dat bij mij? Op maandag 16 april 2018 viel het besluit, wij gaan uit elkaar en scheiden. Het fundament van ons huwelijk vertoont blijkbaar ernstige gebreken en de droom van een schuurwoning bouwen in Mierlo gaat hem niet meer worden. De stekker uit dit mooie nieuwbouwproject ging er al eerder uit op 25 maart 2018. Het nieuws van de scheiding delen wij met ouders, zussen en broer. De rest van de week houden wij het voor onszelf aangezien wij het nieuws eerst met onze kinderen (destijds, 7 jaar en 5 jaar) willen delen. Dat is dus al een lastige week en moeilijk voor mij want ik deel graag dingen die ik meemaak of die mij bezig houden met andere mensen.
Instagram post: verdrietig maar maar, wij gaan uit elkaar. Geen tinnen huwelijk in 2018 #verdriet #scheiden #ikgeloofingeluk
De kinderen pakken het nieuws redelijk goed op als wij het op vrijdagmiddag 20 april 2018 na school vertellen. De oudste heeft het er het moeilijkst mee en zegt dat hij met z’n 4-en in dit huis wil blijven wonen. Hij vraagt ook al of dit vanaf morgen al zo is en ik leg uit dat dit wel even duurt. In kindertermen en tijden vertel ik dat wij eerst de 6e verjaardag van zijn broertje op school vieren en dan in de meivakantie met de grote mensen en dat wij met z’n 4-en nog naar de Efteling gaan. Dat vinden ze leuk en de jongste zegt dat hij graag in de BOB baan wil. Uiteraard wordt er ook geknuffeld en de tranen weggeveegd, deze emoties mogen er zijn. Wij vertellen ook dat wij geen ruzie meer willen maken. Alhoewel mijn ex-man het ruzie noemde en ik discussie of verschil van mening, zo zie je hier ging het dus ook mis…
Regelzaken Bij een scheiding komt veel bij kijken. Wij hebben de hulp van een mediator ingeschakeld om alles goed te regelen en met name de belangen van de kinderen te behartigen. Dit gehele proces heeft bij ons toevallig exact 6 maanden in beslag genomen van contact leggen (28 mei) tot en met de inschrijving van de echtscheiding in de registers bij de Burgerlijke Stand bij de gemeente (28 november). Om een idee te geven van dit proces, na ons kennismakingsgesprek hebben wij 7 sessies gehad om het ouderschapsplan op te stellen en invulling te geven aan het convenant voor onze echtscheiding. Nadat deze documenten getekend waren is dit aan de rechtbank voorgelegd en vervolgens ingeschreven bij de registers (huwelijksgoederen register en register Burgerlijke Stand).
Ik kan nu echtgenieten 😉
Gescheiden maar toch verbonden Na onze scheiding hebben wij natuurlijk nog veel met elkaar te maken doordat wij samen twee kinderen op de wereld gezet hebben. Samen hebben wij de zaken zo goed mogelijk proberen te regelen voor de kinderen in het ouderschapsplan. Daarin hebben wij een 2 wekelijks schema opgenomen waarin staat wanneer ze bij papa of mama verblijven. Dit geeft duidelijkheid voor iedereen en schept weer nieuwe regelmaat en rust in onze levens die op z’n kop (hebben ge)staan. Daarnaast hebben wij regelmatig overleg over zaken betreft de kinderen, zoals school, opvang, sport en andere (regel)zaken die spelen. Dit gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer, maar ook dat hoort erbij. Bij ouders die nog wel bij elkaar zijn loopt ook niet altijd alles soepel, of wel dan?! Positief co-ouderschap is in ieder geval mijn streven 🙂 En volgens mij lukt dat aardig.
boek van Carlijne Vos
Verwerken scheiding Naast alle regelzaken gaat het leven gewoon door, werk, school voor de kinderen, verjaardagen, sport activiteiten en sociale afspraken. Het is niet altijd makkelijk en ik probeer mijn emoties ook een plek te geven en ze te uiten. Dat is ook iets dat ik de kinderen wil laten zien en meegeven, opkroppen werkt niet. Dat komt er toch altijd weer uit, lichamelijk of op een andere manier…. Ik ben altijd al van specifieke data geweest, die staan in mijn geheugen gegrift. Zo weet ik veel geboortedata, trouwdagen en andere belangrijke momenten in het leven (van mezelf en van anderen). Niet voor niks ging mijn afstuderen en promotie onderzoek over “life events”. Misschien ben je ook benieuwd welke stappen ik daarin gezet heb om mijn scheiding te verwerken. Ik deel graag enkele stappen in dit (rouw)proces.
Stappen in mijn rouwproces Op onze trouwdag (18 juli 2018) ben ik naar Groningen gegaan voor mijn werk. In 2018 zouden wij 10 jaar getrouwd zijn. Ons 5 jarig jubileum hadden wij ook samen in Groningen gevierd, dus dit was heel dubbel maar ook weer fijn om hier nu alleen te zijn. Mijn verlovingsring en trouwring had ik nog om mijn vinger op dat moment. Ik had mezelf voorgenomen om die op deze dag af te doen op een moment (en locatie) dat goed zou voelen. In een mooie winkel heb ik een andere ring voor mezelf gekocht, een ring met een maansteen. In de avond ben ik Groningen gaan verkennen op een OV fiets en ben ik bij de Aletta Jacobs hal gestopt. Daar heb ik op mooie muziek mijn verlovingsring en trouwring afgedaan en aan mijn ketting gehangen om vervolgens aan deze lege vinger mijn nieuwe ring te doen. Dit was een eerste stap in mijn rouwproces.
de nieuwe ring met maansteen aan mijn vinger; vanaf nu ben ik getrouwd met mezelf 😉
Later in het jaar heb ik samen met de kinderen nog een andere ring uitgezocht bij Spirit in Style in Nijmegen. Wij hebben samen een ring uitgezocht met 3 granaatstenen; voor mijn beide kinderen een granaatsteen en voor mama eentje. Meestal draag ik deze ring aan mijn linkervinger zodat ik altijd aan de kinderen denk en ze dichtbij mij draag. Mijn trouwring lag in de lade en ik wilde daar ook iets mee doen. Goudsmid Arjen Lemmens heeft van mijn trouwring een prachtig sieraad gemaakt; een hanger voor een ketting. In deze hanger zijn de vingerafdrukken van de kinderen verwerkt. Samen met de kinderen zijn wij naar zijn atelier in Bergeijk gegaan voor het maken van de inkt vingerafdrukken. In december 2019 hebben wij samen de ketting met hanger opgehaald. Voor mij was dit een mooi moment en weer een stap die ik gezet heb. Mijn trouwring heb ik zo toch een 2e leven gegeven en ik ben erg blij dat er iets moois (de vingerafdrukken) van de kinderen, die uit ons huwelijk zijn voortgekomen, erin verwerkt is. Vanaf die dag draag ik deze ketting heel vaak.
Lang geleden stond ik ook wel eens met mijn vader in de keuken. Samen maakten wij vaak eiersalade en dat aten wij op een toastje in de avond of lekker op de boterham met de lunch. Nu met Pasen worden er weer veel eitjes gegeten en natuurlijk beschilderd. Een mooie reden om dit recept met jullie te delen. Enjoy!
Ingrediënten: 4 (of meer) gekookte eieren zout peper mayonaise yoghurt kruiden (peterselie of bieslook of bosui) augurk of kappertjes
Bedankt Bram voor het versieren van deze eieren met Pasen!
Bereiding: Kook de eieren in ongeveer 7 minuten. Nadat je de eieren hebt laten schrikken onder het koude water kan je ze pellen. Snijdt de eieren met 2 messen (of een eiersnijder als je ie hebt). Voeg naar smaak een flinke lepel mayonaise en yoghurt toe en breng het op smaak met peper en zout. Vroeger deed ik er met mijn vader volgens mij alleen bieslook is. Bij de ingrediënten staan nog andere suggesties. Indien je augurk of kappertjes lekker vindt kan je dat natuurlijk ook toevoegen. Mocht je zelf nog goede suggesties hebben dan hoor ik dat graag 🙂 Bij het bericht kan je onderaan reacties achterlaten.
Maak er vooral zelf jouw eigen feestje van op jouw boterham, wrap, toast… : Smakelijk eten!
