Sociale leven na een scheiding

Met deze blog beschrijf ik hoe dit bij mij is veranderd en welke tips ik je mee wil geven.

Een scheiding zet zowel voor jezelf als jouw hele sociale omgeving even alles jou z’n kop. De gesprekken gaan ineens niet meer over leuke dingen maar over zaken die spelen rondom de scheiding, zoals onenigheden, frustraties, regelzaken en natuurlijk ook alle emoties die verwerkt moeten worden. Het is een heel proces waar je doorheen moet, een proces van rouw over wat er niet meer is en in mijn geval het slecht parttime zorgen voor de kinderen. Ik mis ze iedere dag…

IDL 01 I Still Cry

Gelukkig zijn er ook mooie momenten dat de zon schijnt en dat je wellicht inziet dat het misschien beter is zo zonder dagelijkse spanningen in huis of weer toe komt aan de dingen die je eigenlijk graag wil doen maar eerder steeds vooruit schoof. Er zijn ook weer mogelijkheden om oude contacten aan te halen of juist nieuwe contacten te leggen, een hobby nieuw leven in te blazen of juist iets anders uit te proberen. 

Wat wel confronterend is, is het feit dat andere vriend(inn)en gewoon verder gaan met hun (dagelijkse) leven en niet altijd stil staan bij jouw leven dat pats boem veranderd is en het rouw proces dat je doormaakt. Dit is geen verwijt richting mensen om mij heen, maar gewoon een constatering, een gegeven. Waarschijnlijk zou ik dat zelf ook gewoon doen. Je merkt in zo’n verandering in je levensloop wel wie op dat moment dichtbij staat, bij wie je kan huilen, lachen of je diepste gedachten kan uiten. 

IDL 02 Lay Your Weapon Down

Laatst zei een goede vriendin ik vind het voor jou natuurlijk helemaal niet  leuk dat je gescheiden bent maar ik krijg er wel weer een vriendin voor terug waar ik weer leuke dingen mee kan doen. En dat doen we de laatste tijd ook 😁bovendien heb ik er ook nog eens een persoonlijke coach bij cadeau, mijn oudste zoon zou zeggen win-win-win situatie 🤪

Perfect moment in de trein om deze blog te schrijven bij het luisteren van Ilse DeLange en ook nog de tranen over mijn wangen te laten rollen. Balen alleen dat ik geen zakdoekjes bij me heb in mijn tas….

IDL 03 Here I Am

Enkele tips die mij geholpen hebben om dit proces door te komen: (1) schrijf dingen van je af in een dagboek, brief naar ex of anderen. Je kan dan zelf bepalen wat je met wie wil delen. Ik schrijf heel veel en deel slecht een klein gedeelte met jullie op deze blog. (2) gooi die emoties eruit, opkroppen heeft totaal geen zin. Dat probeer ik de kinderen ook mee te geven en ze de ruimte te geven dat ze zichzelf kunnen uiten bij mij (thuis). Boosheid komt misschien voor, daar zit verdriet onder. Probeer dit te verwerken op je eigen manier door te praten, schrijven of met (professionele) hulp! (3) pak jouw leven weer op, zorg goed voor jezelf door rust te nemen, lief voor je lijf te zijn, leuke dingen te doen en neem vooral de tijd voor het verwerken. Jij staat weer aan het roer en als je met die zeilboot naar dat tropisch eiland wil varen doe dat dan ook: durf weer te dromen!

IDL 04 The Great Escape

Ik klim die berg op en de top is weer in zicht en wie weet ga ik binnenkort nog wel een hogere berg beklimmen. Zet hem op, doorbijten en jij bent TOP!

Met mijn kinderen las ik na de scheiding dit boek: Alles wat ik voel van Stine Jensen. Een prachtig boek met verhalen over verschillende emoties. ze beschrijft dat er zoveel meer emoties zijn dan de standaard 4 (blij, bang, boos en bedroefd) die ze tijdens haar studie bestudeerd had. De buurjongen las in 2018 voor mijn jongste zoon het verhaal Moed. Zelf las ik voor het slapengaan het verhaal over Thuis.

Waarbij zowel mijn oudste zoon en ik allebei na elkaar enkele traantjes lieten, hij begon en vroeg “mama waarom huil jij?” Ik antwoordde doordat jij huilt. Dit opende het gesprek over emoties en jezelf thuis voelen. Hij gaf aan dat hij zichzelf niet thuis voelde in mijn huis (het “ouderlijk” huis). Ik gaf aan dat ik mezelf ook niet thuis voelde, maar dat wij er met z’n 3-en weer een thuis van gingen maken. Ook bespraken wij dat het wel even kan duren, ik noemde één jaar. Waarop hij zei “bij mij duurt het wel 2 jaar”, ik antwoordde “ook goed lieverd”. Het gaat erom dat je de tijd neemt voor deze verandering en er zullen altijd momenten zijn waarop je jezelf minder fijn voelt.

Nu zijn wij bijna één jaar verder en het gaat goed met beide kinderen, op school bij papa in huis en bij mij thuis. Ik ben super trots op ze en laat dat elke dag blijken als ze bij mij zijn. Daarnaast zijn ze allebei bij een geweldige kindercoach geweest Yvonne Verhoeven van Bijzonder en Wijs. Wij hebben haar pas na de scheiding erbij betrokken, maar dit kan ook al tijdens het proces. Totaal afhankelijk van de behoefte van de ouders of het kind. Binnenkort maar eens aan de oudste vragen hoe het met hem gaat na één jaar, ik ben benieuwd naar het gesprek. Jullie ook?

#mamarloesje #scheiding #emoties #schrijvenisblijven #durftedromen #socialeleven

Cupcakes altijd een feestje!

cupcakes

Bij een feestje horen wij ons thuis CUPCAKES🙂 Soms bedenkt de jongste ook dat er weer een knuffel jarig is zodat er weer iets gebakken kan worden. Samen eieren tikken in de bak, mixen maar vooral de haken van de mixer aflikken en de bak met een vinger leegschrapen. Genieten! Met dank aan Suzanne deel ik dit recept dat ik sinds Bram zijn geboorte al vaak gemaakt heb. Veel smul- en bakplezier!

Ingrediënten:
125 gram boter
125 gram zelfrijzend bakmeel
125 gram witte basterd suiker
2 eieren
1 zakje vanille suiker
2 of 3 eetlepels melk

Bereiding:
Voeg de boter, zelfrijzend bakmeel, basterd suiker en vanille suiker bij elkaar en meng dit met de eieren met de mixer. Voeg de melk toe en hoe langer je het beslag mixt hoe luchtig de cupcakes worden. Voeg het beslag in vormpjes en bak de cupcakes in de oven op 180 graden af in 15-20 minuten. Na afkoelen kan je de cupcakes nog (laten)versieren. Enjoy happy food!

Sahara bosland

Heerlijk om met de jongens de bossen in te gaan en de natuur te ontdekken. In de natuurlijk kan je vaak even ontladen en ook weer opladen. Op de website van woensdagmiddag.com las ik over het gebied Sahara Bosland net over de grens in Belgie. In deze blog kan je onze ervaringen lezen.

Meer informatie lees je op de website van Sahara Bosland

Samen met een vriendje in de auto zijn wij naar Lommel gereden waar je de auto makkelijk kan parkeren in de buurt van een sportcomplex. Daar kan het spoorzoeken beginnen met het ontdekken van de route. Na een stukje wandelen pauzeren wij even om iets lekkers te eten en te drinken. Deze mama heeft altijd wel iets in de rugzak zitten.

Er is een hele mooie toren die wij graag willen beklimmen, dus daar gaan wij naar op zoek. Na een paar kilometer zien wij dit architectonische hoogstandje in de verte. Even kijken welke kant wij op moeten lopen. De jongens kiezen hun eigen weg en lopen graag zo dicht mogelijk langs het water. Heerlijk die mannen op ontdekking!

ja, daar is de toren in de verte!

Zo snel als ze kunnen willen ze de toren beklimmen. Ik kan ze nog net overtuigen om eerst even bij het informatiebord te kijken. De toren is in 2014 gebouwd, er is 3542,5 meter touw voor gebruikt, er zijn 144 treden en de toren is 30 meter hoog. Die treden gaan wij natuurlijk even natellen, snel naar boven 😉 Zodat wij ook kunnen genieten van het uitzicht over dit prachtige natuur gebied.

Naast de toren is nog een kabelbaan waar de kinderen lekker kunnen spelen. Er staan picknicktafels zodat je hier ook even een mooi pauzemoment kan inlassen. Daarna maken wij de ronde af en hebben de jongens nog mooie “bergen” gevonden waar ze hard naar beneden rennen. Lekker even uitrazen en uitleven. Helaas begint het te regenen, wij zijn niet van suiker en zoeken zingend onze weg terug naar de parkeerplaats. Het is hier echt prachtig en ik wil zeker nog een keer terug met de mannen.

Om de middag af te sluiten gaan wij nog naar het BMW park 040 met de zelf meegenomen stepjes. Hier vermaken ze zichzelf nog wel even. Inmiddels is het BMXpark samen met Area51 waar je kan skaten.

Stunter Stijn op zijn step in de schuimbak

Couscous a la Marloes

Heerlijke salade om te eten in de ZOMER. Wij eten het vaak als avondeten en dan is er nog wat over voor een volgende dag bij de lunch 🙂 Ook nemen wij het vaker mee op reis voor onderweg of naar een festival, ideaal. Graag deel ik dit overheerlijke recept met jullie zodat jullie er ook van kunnen smullen!

Ingrediënten 
Courgette 
Uien 
Spekjes 
Teentje knoflook 
Cherry tomaatjes 
Granaatappel pitjes
Rozijnen 
Feta 
Couscous 

Bereiding
Snij de ui en de courgette in kleine blokjes. Fruit in olie de knoflook en ui en voeg de courgette toe. Indien alles lekker gebakken is in een bord of schaal bewaren. Vervolgens de spekjes uitbakken en daarna toevoegen aan de courgette, ui en knoflook. Cherry tomaatjes klein snijden en aan de rest toevoegen. Rozijnen even wellen in lauw water en toevoegen aan de rest. Feta klein snijden en toevoegen aan salade. Couscous koken volgens recept en daarna toevoegen aan de rest en alles door elkaar roeren. Granaatappel pitjes los erbij serveren voor de liefhebbers. Smakelijk eten!

Moederdag 2018

13 mei 2018

Dit jaar vier ik deze dag alleen met de kinderen, dan kan ik alvast wennen aan de nieuwe situatie zou je kunnen zeggen… 🙁 Een tijd geleden waren we nog druk bezig met een nieuw huis, een prachtige schuurwoning in de omgeving van Eindhoven en nu is de situatie geheel veranderd, wij gaan uit elkaar. Ons 10 jarig huwelijk gaan we niet meer vieren dit jaar. 

Daar gaat deze blog alleen niet over, ik schrijf nu over een geweldige dag met mijn twee kids: Stijn en Bram. Het eerste cadeau was dat ik lekker mocht uitslapen en om 8.45 uur op bed verrast werd met ontbijt en super cadeaus: zelfgemaakte sieraden verpakt in een mooi papiertje met het gedicht “Pats Boem Pang, een kusje op je wang, een kusje op je andere wang, ik hou van jou mijn hele leven lang!”

Daar hoorde een ketting bij met een prachtig hart van brooddeeg dat Bram in groep 2 had gemaakt. Thuis had hij nog een armbandje geregen met kralen die hij uit een ei had gehaald, toevallig gevonden toen ik aan het opruimen was 😉 Mooi met een speciaal patroon van kleuren. Stijn had niks op school gemaakt en zei ik heb nog iets in de OER doos zitten dus dat gingen we snel samen zoeken. Ik gaf hem een ketting met gekleurde kralen die hij al eerder gemaakt had en met al deze mooie sieraden om heeft Stijn mij in pyjama (I’d rather be in bed ;)) op de foto gezet, TOP.

Met papa hadden ze drie flessen bubbels bij de Hema gekocht en een doosje hartjes chocolade. Daar genieten wij later samen van, eerst met z’n drieën op bed ontbijten met een filmpje erbij. Af en toe lees ik een beetje in mijn handboek voor de moderne vrouw voor adviezen terwijl de kids Pacman op Netflix kijken.

handboek

We maken er een pyjamadag van met lekkere hapjes na het fruiteten, een spelletje pesten en oorlogje dat ze mij leren met een stok kaarten. Wij genieten samen van een late lunch met de heerlijke bubbels (love potion) en stokbrood. Ondertussen haal ik ook de bedden af en zet ik twee wassen aan. Ik kleed mezelf dan aan om in de schuur mijn gepimpte fiets verder af te werken door de krat op het frame te bevestigen. Er stond nog een feestje op de planning, maar ik besluit om vandaag lekker te genieten van deze dag met z’n 3-en. De ingepakte cadeau’s wachten wel en bovendien hoop ik op beter weer zodat wij daar in Nuenen lekker in de tuin kunnen zitten en spelen.

love_potion

De buurjongen uit de straat komt nog even spelen en verder zijn wij op elkaar aangewezen deze dag. Dat gaat vaak goed maar soms botst dat even. De emoties zitten soms hoog, zowel bij mij als bij de kids. Dat laten wij er dan ook uit en wij huilen en knuffelen met elkaar. Het belangrijkste is dat wij het altijd weer goed afsluiten ook al duurt dat soms even. Stijn heeft zichzelf nog aangekleed omdat hij toch niet de hele dag in pyjama wil rondlopen. Net voor het eten bellen twee klasgenootjes uit de straat aan om te vragen of wij de hockeyclub willen sponsoren door de krassen, daar doen wij natuurlijk aan mee. Sport vinden wij belangrijk en leuk, dus wij rekenen 5 euro af. Daarna verwen ik de jongens met een film (Binnenstebuiten, zelf uitgekozen) en poffertjes en pannenkoeken nadat ze al volop “gesnoept” hebben van paprika, komkommer, tomaatjes en wortel 😉

Na 19 uur komt papa thuis die na een douche de kinderen in bed legt. Ik geef ze nog een dikke knuffel nadat ze samen met papa een verhaaltje hebben gelezen. Genieten deze dag en het geeft mij goede hoop dat wij het samen met z’n drieën ook wel redden. Het verdriet is er wel bij de gedachten dat ik ze straks ook enkele dagen (of in een vakantie weken) moet missen 🙁